۱۳۸۸ مهر ۵, یکشنبه

سلام
دوست دارم با این شعر این نوشته ها رو شروع کنم شاید هیچ ربطی نداشته باشه ولی من خیلی دوستش دارم


صبحدم مرغ چمن با گل نوخاسته گفت ناز کم کن که در این باغ بسی چون تو شکفت
گل بخندید که از راست نرنجیم ولی هیچ عاشق سخن سخت به معشوق نگفت



۱ نظر:

  1. kare khoubi kardi dadashi
    az bachegi fekr mikardam nevisandeye khoubi mishi omidvaram hamintori ham beshe ke bishtar behet eftekhar konim
    az ounjayi ke kheili khosh shansi motmaennan too doustyabitam movaffagh boudi chon ma hame poshtetim dadash

    پاسخحذف